Drie weken Vietnam

HANOI
Ons vliegtuig vanuit Bangkok vertrok om 06:20 richting Hanoi. Een vlucht van iets langer dan een uur. Aangekomen op Hanoi moesten we een visum aanvragen en vervolgens pakten we een taxi naar Chien hostel. Toen we bij het hostel aankwamen kregen we een soort van cultuurschok. We hadden de afgelopen weken wat luxer geleefd in hotels met zwembaden, maar dit was een druk maar gezellig hostel met veel jongeren. We konden pas om 14:00 uur inchecken dus we hebben onze spullen gedropt en zijn op zoek gegaan naar een ontbijtje. Tijdens de rit vanaf het vliegveld viel ons al op dat er geen verkeersregels bestaan in Vietnam. We dachten dat dit in
Thailand al het geval was, maar in Vietnam is het nog erger. Ik denk dat de rontondes in deze stad er voor de sier staan, want ze worden niet gebruikt waarvoor ze zijn, iedereen neemt van alle kanten de rotonde.
Na het ontbijt zijn we door de stad gaan lopen, we hadden beter oordoppen mee kunnen nemen want hoeveel er hier getoeterd wordt is niet normaal. Je hoort gerust 200 toeters in 1 minuut. We waren ook weer toe aan een beauty behandeling. Deze keer werd het een pedicure. We kwamen terecht in een klein zaakje, de vrouwtjes die onze pedicure deden waren super lief, alleen de eigenaresse is te vergelijken met de devil weares prada. We hebben echt met verbazing zitten kijken hoe zij met haar personeel en de klanten omgaat. Uiteindelijk waren onze voetjes weer mooi, die hebben namelijk heel wat te voortduren gehad de afgelopen acht weken.

Om 13:00 uur gingen we terug naar het hostel en gelukkig konden we inchecken. We zaten op de zesde verdieping, dat werd dus lopen met backpack en rugzak naar boven. Na even gechild op bed te hebben gingen we naar beneden om op zoek te gaan een leuk tentje om te lunchen. Voor de deur stonden twee nederlandse meisjes met elkaar te praten dus ik vroeg of zij een leuk tentje wisten. Vervolgens stonden we daar een half uur later nog gezellig en besloten we om die avond een drankje te gaan doen, snel nummers uitwisselen en op zoek naar eten.

Omdat we zo laat geluncht hadden, hadden we geen zin meer om avond te eten. We hebben lekker op bed gelegen en om 20:00 uur hebben we de meiden opgezocht. De taxi chauffeur had geen idee waar we naar toe moesten en aangezien we geen internet hebben moesten we uiteindelijk nog een stukje lopen waarbij ook nog eens mijn sandalen kapot gingen. Maar het mocht de pret niet drukken, want we kwamen terecht in een bar street. Eindelijk weer drank, muziek en leuke mensen om ons heen, onze avond kon al niet meer stuk! Na wat drankjes gingen we de dansvloer opzoeken in een club om vervolgens naar een party hostel te gaan. Er is geen woord aan gelogen, want een party hostel was het! Wat hebben we het daar leuk gehad. We waren met Nederlanders, een Canadees, Amerikaan, een Hongaar en iemand uit Zuid-Afrika. Om 01:00 uur was het feest afgelopen, maar we waren ook kapot want we begonnen al om 20:00 uur.

De volgende dag gingen we ontbijten bij een leuk tentje. We wisten dat drie andere meiden waar ook zaten, dus wij gingen er ook ze ze drieën naar toe. Niemand had een planning voor die dag, toen hoorde we dat er heel dichtbij een oude gevangenis is. Toen we voor de deur aan het wachten waren kwamen we nog een jongen en een meisje tegen waar we de vorige avond mee waren. 7 man sterk gingen we naar de gevangenis, we hadden ons alleen niet ingelezen van te voren omdat we niet wisten dat het er was, dus niemand wist echt wat er gebeurd was. Er hingen wel foto's met teksten, maar iedereen was een beetje de draad kwijt.

Daarna zijn we door de stad gaan wandelen en vervolgens zijn we beland bij een travel bureau om Halong Bay te gaan boeken. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Probeer maar eens met acht mensen met verschillende nationaliteiten een tour te boeken, ik kan jullie vertellen dat het een hele klus was. Uiteindelijk was het wel gelukt en konden we niet wachten om naar Halong Bay te gaan.

HALONG BAY
Wekker ging om 06:00, lekker vroeg maar het was voor een goed doel. De backpack lieten we bij het hostel want de planning was om na Halong Bay nog een nacht hier te slapen. We namen dus alleen de hoog nodige dingen mee.

Na twee uur met de bus was het tijd om op de boot te stappen. We hadden met ze achten gelijk het dek geclaimd. De zon scheen volop, dus ons hoorde je niet klagen. We vaarden de hele dag tussen prachtige bergen en rotsen. We gingen kajakken, wij hebben dat ook al in Australië gedaan dus wij waren helemaal in onze nopjes. Om 17:00 uur kwamen we aan op ons privé eiland. We gingen met ze achten in een bungalow. Halong Bay voelde gewoon als een vakantie van drie dagen tijdens de reis. Savonds kregen we rijst en patat te eten, daarna lekker drankje gedaan en slapen. De volgende dag hadden we de hele dag op het eiland. We begonnen met een ontbijtje, ik had doorgegeven dat ik geen gluten eet, dus ik kreeg rijst. Om 09:30 uur zouden we gaan wandelen naar een uizicht punt. Ik heb de afgelopen 8 weken heel wat wandelingen gedaan, maar ze blijven zwaar en het blijft mij verbazen hoe gevaarlijk ze soms zijn.
Na wat uurtje chillen op het strand was het tijd voor de lunch: rijst!! Meh.. Daarna ben ik met twee meiden naar een eiland gegaan die een kwartier bij ons vandaan lag, we hebben lekker op het terras gezeten en massage gedaan. Toen we terug kwamen was het tijd voor de volgende wandeling. We gingen naar de andere kant van het eiland voor de sunset. En savonds kregen we weer rijst!!! Ondertussen hadden we al aardig een rijst buik. Daarna kwam de drank op tafel. We gingen eerst rond te tafel spelen met tafeltennis om vervolgens de dansvloer onveilig te maken. Ondertussen was iedereen richting het kampvuur gegaan dus we hadden alle ruimte. Op een gegeven moment sloten we Sarah der iPhone aan op de boxen en vonden we het hoog tijd om even Nederlandse muziek op te zetten. Er kwamen al snel drie Italianen en twee vietnamesen mee dansen. Het was een bijzonder moment wat zowel Sarah en mij kippenvel bezorgden.
De volgende dag gingen we met de boot naar hetzelfde eiland als waar ik de vorige dag ook naar toe was gegaan, maar eerst ging ik ontbijten met rijst!!!! Ik kon geen rijst meer zien en na 3 happen was ik er ook weer klaar mee en heb ik mij vol gegooid met watermeloen en bananen. Op het eiland gingen we naar het national park op een wandeling van twee uur te doen. Het scheen een pittige wandeling te zijn met heel veel trappen. Hiervoor hebben wij gepast en we bleven gezellig met ze vieren beneden.

Na de lunch begon de stress. We hadden eerst bedacht om nog een nacht in Hanoi te blijven en de volgende dag naar Ninh Binh te gaan, maar we konden ook nog met de avond bus die om 18:00 uur zou vertrekken. Alleen zouden wij pas rond 17:00 uur terug komen en dan zouden we ook nog terug moeten naar het hostel om onze backpacks op te halen. Gelukkig hadden we de chauffeur zo gek gekregen om langs ons hostel te rijden en dan naar friends travel te gaan. Hij ging proberen te wachten, maar als de politie kwam moest die weg rijden. We waren zo gedreven om het te halen, hij stopte om de hoek, hebben met gevaar voor eigen leven een sprint getrokken snel onze backpack gepakt en terug gerend, ondertussen nog onze nieuwe vrienden nog gedag gezegd. Toen ik de bus in stapte kwam er net politie aan dus de deur ging dicht, alleen Sarah moest er nog in maar haar tas zat vast tussen de deur. Gelukkig hadden we het gered, maar het was kantje boord. 

We vervolgden de reis naar de provincie ninh binh met Nikita en Rachida. De bus rit duurde 3 uur, we hadden verwacht dat we drie uur met opgetrokken benen moesten zitten maar niks was minder waar. Je hebt gewoon een stoel waarvan je benen al helemaal gesterkt zijn en je je rugleuning kan verstellen, je kan er dus een bed van maken. Die drie uur waren een makkie.

TAM COC
Aangekomen bij ons hostel vielen we weer in de verbazing want het leek wel een hotel. We hadden een super grote kamer met ze vieren en er was een leuke bar en een pool tafel. Nadat we een drankje bij de bar hadden gedaan gingen we naar onze mega grote kamer om lekker te slapen. De volgende dag waren we weer vroeg bij de mensen om de toerist uit te hangen. We gingen op een houten roei bootje wat bijna uit elkaar viel van ellende over een rivier. Ze vergelijken het met Halong bay, maar dan staan de mooie bergen en rijstvelden op het land. De meneer die de boot bestuurde, bestuurde de peddels met zijn voeten. In het begin vonden we het leuk, maar die man was echt heel oud en je merkte gewoon dat hij steeds moeier werd.

Daarna zijn we naar Ninh Binh gegaan. De saaiste stad die je je kan bedenken. We hebben daar maar een massage gedaan om de tijd te doden. We merkten als snel dat deze massage anders was dan andere. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we werden gemasseerd door blinden en slechtziende. Het was een ervaring opzich, de massage behoorde wel tot de slechtste, maar ach, kunnen we dat ook weer van onze buckitlist afstrepen!
Savonds pakten we de nacht bus naar Phong Nha. Een rit van 7 uur wat voelde als oneindig. De buschauffeur reed met 100 over onverharde wegen, haalde te pas en te onpas in, het regende heel hard en slapen ging ook niet echt van harte. Maarja dat is het leven van een backpacker.

PHONG NHA
Om 04:30 kwamen we aan bij ons hostel. Waar het vorige hostel nog leek op een hotel was dit totaal het tegenovergestelde, alles was vochtig en vies. Maarja ik was super moe, dus dan maar in mijn lakenzak liggen. De regen hield de hele nacht aan. De volgende ochtend was het niet veel beter en het water stond al tot je enkels. We wilden zo snel mogelijk naar een ander hostel, maar een medewerker zei dat het de komende dagen zo blijft en de grotten dicht zijn, terwijl we juist voor de grotten hier naar toe zijn gekomen. Ondertussen waren ze de winkel naast ons al helemaal aan het leeg aan het halen en werd ons hostel ook ontruimd. We moesten snel omschakelen en bedenken wat we wilden, want over een uur zouden de taxi's niet meer rijden omdat het water te hoog zou staan. We hebben ons maar af laten zetten bij het treinstation en vanaf daar konden we rustig kijken waar we naar toe wilden. Het werd Hoi an. De stad waar we de leukste verhalen over horen, maar om er te komen was nog een hele klus. We moesten zes uur met de trein, maar we moesten eerst drie uur wachten tot de trein kwam. De trein reis viel gelukkig mee. Sarah en ik hadden bovenbedden, maar de locals die beneden lagen waren zo lief om naar boven te gaan zodat wij beneden konden liggen.

HOI AN
Laat ik Hoi an maar even 'kort' beschrijven, anders is het weer een mega lang verslag (is het sowieso al) en leid ik jullie weer veel te veel af van jullie werk.

We vonden dat we na de nare ervaringen van het laatste hostel wel wat luxe verdiend hadden. We boekten twee nachten in een villa met privé zwembad en een kamer voor ons vieren. We werden met zoveel gastvrijheid ontvangen door de drie zussen die de villa runnen. De volgende dag gingen we de stad verkennen. Als echte Hollanders gingen we met de fiets richting het centrum. Vanaf het moment dat er waren wisten we dat we hier ons wel even konden vermaken. Het is zo een schattig stadje, overal hangen lampions, mooie winkeltjes, en super leuke straatjes. Uiteindelijk hebben we 6 nachten in Hoi an geslapen. We hadden eerst twee nachten in de villa geboekt en de planning was om iets dichterbij het centrum te zoeken. Uiteindelijk zijn we toch maar bij de villa gebleven. We hebben allemaal kleding laten maken (Hoi an staat daar bekend om) ik heb een tas, schoenen, jumpsuit en een pantalon laten maken.

Vanuit Hoi an zijn we naar Ho Chi mihn gegaan. Wat een verschikkelijk drukke stad is dat. We zijn daar alleen naar de cu chi tunnels gegaan. De dag erna zijn we gelijk met gierende banden vetrokken naar Mui ne. Een klein rustig dorpje waar we even bij konden komen. Geweldig hostel, misschien wel de leukste in de afgelopen 2,5 maand. Lekker bij het zwembad liggen, cocktails drinken bij de bar, goed eten en kaartspelletjes spelen en savonds met het hele hostel richting de beachclub!

Toen was het alweer tijd voor de laatste bestemming in Vietnam: Da lat. Na een bus rit van 6 uur die in de boeken gaat als de ergste busrit ooit kwamen we aan in de stromende regen en moesten we ook nog eens lopen naar ons hostel. Als verzopen katjes kwamen we aan. Da lat ligt op zo een 1,5 kilometer hoogte dus het was aardig koud. Voor de volgende dag hadden we easy riders gehuurd. Om 08:00 stonden er vier mannen op motoren om ons die dag heel Dalat te laten zien. Super leuke dag met toch nog een zonnetje.
De volgende dag moesten we uitchecken maar we hadden geen idee waar we naar toe moesten. Nikita en Rachida zouden terug vliegen naar Hanoi om daar hun laatste dagen door te brengen. Na heel veel stress en gedoe was het ons gelukt om vliegtickets te kopen om de volgende dag naar Phuket te vliegen. Daar zijn wij woensdag aangekomen.

Het laatste deel van de reis is aangebroken: de eilanden van Thailand. We zijn toe aan rust en gaan hier lekker aan ons kleurtje werken en nog heel veel leuke dingen doen.

Liefs!!